ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΥ

Μέχρι το 1961 το χωριό είχε την ονομασία Μαλαθριά. Η ονομασία αυτή προέρχεται από τα μάλαθρα, το φυτό μάραθος που ευδοκιμούσε τότε στην περιοχή.

Σημειώνεται ότι οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού που είναι Βλάχοι που κατάγονται από τον Κοκκινοπλό Θεσσαλίας και Σαρακατσαναίοι που πιθανότατα κατάγονται από το Συρράκο της Ηπείρου.

Οι Βλάχοι κατοίκησαν στην περιοχή κάτω από το σημερινό χωριό, όπου βρίσκεται το εξωκκλήσι του Αγίου Δημητρίου, τότε ενοριακός ναός τους. Στη δεκαετία 1920-30 οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να μετακινηθούν δυτικότερα, λόγω των επικίνδυνων κουνουπιών που απειλούσαν την υγεία τους.

Οι Σαρακατσαναίοι εγκαταστάθηκαν πιο πάνω, στο χώρο πάνω από το σημερινό δημοτικό σχολείο. Ζούσαν σε καλύβες και ασχολούνταν αποκλειστικά με την κτηνοτροφία.

Ξένοι περιηγητές του 19ου αιώνα αναφέρουν την ύπαρξη οικισμού στη Μαλαθριά στα χρόνια του Αλή Πασά αλλά και ενός προγενέστερου, της Παλαιομαλαθριάς. Η Μαλαθριά τότε ήταν τσιφλίκι του Βελή πασά. Είναι γνωστό ότι κατά την εξέγερση του 1878 οι Τούρκοι έκαψαν τις καλύβες των Κοκκινοπλιτών Βλάχων στη Μαλαθριά. Για αρκετές δεκαετίες, οι Μαλαθριώτες, για να αποφύγουν την ελονοσία που μάστιζε το χωριό, εξαιτίας του έλους του Βαρικού, συνέχιζαν να στέλνουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους στον Κοκκινοπλό, όπου διατηρούσαν την ακίνητη περιουσία τους. Η τελευταία μετακίνηση του χωριού των Βλάχων χρονολογείται στο διάστημα 1920-37, όταν εγκαταστάθηκαν στο ανατολικό τμήμα του οικισμού. Μαζί με τους Σαρακατσαναίους δημιούργησαν το ενιαίο χωριό της Μαλαθριάς, το οποίο μετονομάστηκε αργότερα σε Δίον.

Κατά την επίσημη απογραφή του 1913 στη Μαλαθριά απογράφηκαν 116 κάτοικοι.

Οι κάτοικοι του Δίου διατηρούν ζωντανή την ανάμνηση του παλιού χωριού της Μαλαθριάς, γιορτάζοντας στον Άγιο Δημήτριο, τη μνημειακή εκκλησία και επίκεντρο του οικισμού των Κοκκινοπλιτών, τη Δεύτερη Ανάσταση, την Κυριακή του Πάσχα και αναβιώνοντας την παράδοση με εθιμικά δρώμενα.

Στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, οι κάτοικοι της Μαλαθριάς αναγκάστηκαν να φύγουν στην Καρίτσα. Επέστρεψαν λίγο μετά.

Ακόμα και σήμερα οι κάτοικοι ονομάζουν τον οικισμό τους Κάστρο, καθώς φαίνεται να υπήρχε κάποιο κάστρο εκεί κοντά.

Η πολιούχος αγία του Δίου είναι η Αγία Παρασκευή και ο κεντρικός ναός είναι αφιερωμένος σε αυτήν. Ο εν λόγω ναός κάηκε στη δεκαετία του '60, από ατύχημα και ξαναχτίστηκε, ως παράρτημα της Μονής Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω. Υπάρχουν επίσης τα εξωκκλήσια του Αγίου Γεωργίου, στον συνοικισμό των Σαρακατσαναίων, και του Αγίου Δημητρίου, που χρονολογείται στη μεταβυζαντινή περίοδο. Ο Άγιος Δημήτριος είναι μονόχωρο κτίσμα του 15ου αιώνα μ.Χ. και στη δυτική του όψη σώζεται τοιχογραφία του 18ου αιώνα με παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας.